De Sint Sulpitiuskerk van Diest is gelegen aan de Grote Markt. Het is een opvallende verschijning, grotendeels uitgevoerd in de typerende Demergothiek uit de streek. De bouwwerkten gingen ambitieus van start in 1321 maar uiteindelijk werd het een werk van lange adem. Getart door oorlogen en de slechte economie werd de bouw van de Sint Sulpitiuskerk pas in 1534 afgerond. In meer dan 200 jaar kwamen er maar liefst 18 architecten aan te pas. Bij gebrek aan financiële middelen werden de oorspronkelijke bouwplannen nooit voltooid.
Geschiedenis van de Sint Sulpitiuskerk:
In 1618 werd Filips Willem van Oranje, Heer van Diest, begraven in de Sint Sulpitiuskerk. In zijn testament had hij bepaald, dat hij begraven wenste te worden in één van de steden (Breda, Orange, Lons-le-Saunier of Diest), die het dichtst bij de plaats zou liggen waar hij zou sterven. Toen hij op 20 februari 1618 overleed op het Hof van Nassau op de Koudenberg in Brussel viel de keuze op Diest. Daar werd hij op 1 april 1618 bijgezet, gebalsemd in een loden kist en omhuld door een houten kist (het hart en ingewanden werden apart begraven en bevinden zich ook in het graf). Voor de begrafenis moest speciaal een catacombe gegraven worden.
De Mosterdpot:
De vieringstoren op de kerk werd door de jaren heen “De Mosterdpot” genoemd. Hier danken de Diestenaren hun bijnaam “De Mosterdschijters” aan. Anno 1671 werd er in de vieringstoren “de Mosterdpot” een beiaard geplaatst met 32 Hemonyklokken.
Interieur van de Sint Sulpitiuskerk:
Cartografie
Oude foto’s van de Sint Sulpitiuskerk:
